80. rocznica wyzwolenia Gedenkstätte Ravensbrück - 4. maja 2025 r.

19.05.2025

Bardzo się cieszę, że mogę przekazać pozdrowienia od Międzynarodowego Komitetu Ravensbrück, a w szczególności od Barbary Piotrowskiej, Stelli Nikiforowej i Ib Katznelsona, które były dziećmi ocalałymi z obozu, oraz od Jewgenii Boiko, urodzonej w obozie, która od trzech lat przeżywa tragedię wojny w Uckrainie. W 1959 r. zainaugurowano budowę Memoriału Ravensbrück, czego Komitet bardzo pragnął, aby uhonorować zmarłe towarzyszki i nie zatracić pamięci o miejscu ich cierpienia. Z tej okazji kobiety podpisały uroczyste przyrzeczenie, które dziś stanowi dla drugiego i trzeciego pokolenia Międzynarodowego Komitetu drogowskaz w dążeniu do celów. Nasze matki prosiły nas, abyśmy zawsze zachowywały w naszych sercach pamięć o kobietach i dzieciach zamordowanych przez nazistowski faszyzm i czuwały nad ich przesłaniem, ponieważ Życie i humanizm muszą zatriumfować nad siłami wojny i faszyzmu, aby szczęście wszystkich ludzi mogło wzrastać, aby młode pokolenia pięciu kontynentów mogły podążać ku bezpiecznej przyszłości. Przyjaźń między narodami jest zobowiązaniem do pokoju. Walczmy w tym szlachetnym wyścigu, aby osiągnąć dobro i piękno na świecie. Niech międzynarodowe negocjacje będą prowadzone wszędzie ze szczerą wolą wzajemnej pomocy. Pokój wszystkim narodom Pokój całemu światu Składamy uroczystą przysięgę To uroczyste ślubowanie dziś, 80 lat później i w świetle wydarzeń ostatnich lat, wydaje się utopijne, ale jednocześnie wyraża pilną potrzebę bycia wysłuchanym. Z tego powodu zobowiązanie CIR staje się z każdym rokiem ważniejsze, ale także trudniejsze, a aby je osiągnąć, jedność krajów, które reprezentujemy, ma fundamentalne znaczenie, ponieważ nasze matki przeszły przez największą tragedię XX wieku, stawiając jej czoła z odwagą i często znajdując siłę w solidarności. Nie zadawały sobie pytania, czy towarzyszka, która stała obok nich i która cierpiała tak samo jak one, pochodziła z innego kraju, innej grupy etnicznej lub religii, czy też miała inne poglądy polityczne. Wszystko, co wiedzieli, to to, że podobnie jak oni, była ofiarą tragicznej dyskryminacji, której nigdy nie chcieli powtórzyć. To było ich nauczanie, które musimy uhonorować, rzutując je w przyszłość, aby nie zaginęło w fałdach czasu i stało się ostrzeżeniem dla przyszłych pokoleń.