Zofia Pociłowska urodziła się 3 marca 1920 roku w Charkowie.

Pracę konspiracyjną rozpoczeła w styczniu 1940 r. kiedy wstąpiła do Związku Walki Zbrojnej. Była kurierką w Warszawie, a później na terenie wschodniej Generalnej Guberni (Lublin, Zamość, Nakło, Siedle).

Aresztowana 19 marca 1941 r. w Ursusie pod Warszawą przez lubelskie Gestapo, została przewieziona na Pawiak, a następnie do więzienia na Zamku w Lublinie. Została skazana na karę śmierci.

23 września 1941 r. wysłana do obozu koncentracyjnego w Ravensbrück. W Ravensbrück podjęła pierwsze próby rzeźbiarskie, wykonała wiele miniaturowych rzeźb, którymi obdarowywała współwięźniarki, polskich jeńców ze stalagu II A. Początkowo rzeźbiła na trzonkach szczoteczek do zębów.

Z obozu powróciła 15 maja 1945 r. do Warszawy. Ukończyła Wydział Rzeźby w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w czerwcu 1954 r.

Do końca życia zajmowała sie rzeźbieniem, którym „zaraziła się“ w obozie. Jest autorką wielu pomników, między innymi poświęconego wieźniom z Pawiaka, który został umnieszczony na dziedzińcu więzienia.

Zofia Pociłowska-Kann zmarła 8 maja 2019 roku w Warszawie przeżywszy 99 lat.